حمید صمصام - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان ایران
نازیلا رحمن پور - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان ایران

در این پژوهش، ضمن واکاوی جلوه های روح در مثنوی معنوی تلاش می شود تا مهم ترین ویژگی هایی که مولوی برای روح بر شمرده است استخراج و مورد بررسی قرار گیرد. در این مبحث، فارغ از رویکرد توصیفی مولانا که به طرح زیبایی ها و مرتبه ی والا روح می پردازد، ابیاتی مورد توجه قرار گرفته که در آنها رویکردی تبیینی مد نظر بوده است و یک یا چند ویژگی مهم روح در آنها مطرح شده است. بنا بر نتایج پژوهش، روح انسان و موضوعات مرتبط با آن یکی از مباحث محوری مثنوی به شمار می رود و از نظر مولانا روح متعلق به عالم بالا است که در قفس تن گرفتار آمده ا ست و برای بازگشت به اصل خویش تلاش می کند. مولانا ضمن طرح تقابل و تضادی که میان خاستگاه روح و جسم وجود دارد، روح را برتر از جسم مینشاند و همچنین رابطه ی روح و جسم در مثنوی یک رابطه ی دوسویه و در عین حال متضاد است که به حکمت الهی شکل گرفته است

مولوی، مثنوی معنوی، روح، جسم