نظم و مطلوب سیاسی در اندیشه سید حسین نصر بنیادهای استدلالی و چالش ها

دموکراسی در شکل امروزین خود برگرفته از بنیادهای تفکر فلسفی و سیاسی مدرن جوامع غربی است و در حال حاضر در غالب فلسفه های سیاسی (اگر نگویم همه) به عنوان ارزشی جهانی و شکل حکومتی مطلوب مورد پذیرش است. در کنار هژمونی این نگاه اما، هستند فیلسوفانی که آن را برنتابیده و نظم مطلوب سیاسی نزد آنان بر بنیاد های فلسفی و سیاسی کاملا متفاوتی استوار است. سید حسین نصر به عنوان یکی از شناخته شده ترین متفکران سنت گرا نظم مطلوب سیاسی را مبتنی بر بنیاد های دینی و فلسفی اسلامی دانسته و از نظر او شکل حکومت مطلوب دینی سلطنت است. دیدگاه و استدلال های نصر درباره نظم مطلوب سیاسی از سوی متفکران سیاسی دیگر شیعی به چالش کشیده شده است .پژوهش حاضر با نگاهی انتقادی و با استفاده از روش هرمنوتیک اسکینر ضمن معرفی تفکر سیاسی سید حسین نصر، به بررسی دلایل و استدلال های وی در مورد نظم مطلوب سیاسی پرداخته و در پی پاسخ دادن به این پرسش ها است: ابعاد، شرایط، حدود، ریشه ها و زمینه های عینی و ذهنی نظم مطلوب در اندیشه سیاسی سید حسین نصر چیست رابطه دین با سیاست و حکومت در اندیشه او چگونه تعربف میشود ایا در فلسفه سیاسی تشیع شکل مطلوب حکومت سلطنت است چالش های اندیشه های سیاسی سید حسین نصر کدامند به نظر میرسد نوع حکومت در اندیشه نصر را بتوان بر اساس زمینه اجتماعی تقابل سنت و تجدد و بازتاب آن در اندیشه سنت گرایانهی وی تعریف کرد. وی سطنت یا پادشاهی را به مثابه شکلی از حکومت که در دوران غیبت دارای کمترین نقص می باشد، به عنوای الگوی مطلوب حکومت معرفی میکند

Keywords:

نظم مطلوب سیاسی , سید حسین نصر , حکومت دینی , دموکراسی , سلطنت شیعی