فاطمه زمانی - دکتری زبان و ادبیات فارسی
نرجس مقیمی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
سید محمد صاحبی - هیات علمی فرهنگستان زبان و ادب

شعر کودک، یکی از بخش های نوپا در ادبیات معاصر است که بی تردید در پرورش و رشد زبانی و اجتماعی کودکان نقش بسیار مهمی بر عهده دارد. روانشناسانی چون پیاژه معتقدند رشد زبانی کودک بر پایه رشد شناختی اوست و در هر مرحله از رشد شناختی، او قادر به درک پارهای از مفاهیم زبانی می شود. براین اساس، از آنجا که کودکان ساختار فکری و زبانی ساده است و هنوز درکی از مفاهیم انتزاعی ندارند باید عناصری در شعر کودک به کار رود که متناسب با ذهن و زبان کودک، دیداری و ساده باشد. به همین منظور، در این مقاله کوشش شده با بررسی آثار شاعرانی که در عرصه ادبیات کودک فعالیت دارند چون: ناصر کشاورز، افسانه شعبان نژاد، شکوه قاسم نیا، جعفر ابراهیمی، به برخی از آسیب های زبانی سروده های آنها از نظر واژگانی، دستوری، تصویرسازی های ادبی اشاره کنیم. نتیجه این بررسی نشان میدهد که اکثر شاعران و نویسندگان کودک به این موضوع بی توجه بوده اند و درک شعر را برای کودکان با دشواری روبه رو ساخته اند.

ادبیات کودک، زبان، رشد شناختی، اندیشه کودک، تصاویر شعری و ....