هومان شاکری - مربی، عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

قصه های عامیانه تجلی گاه فرهنگ هر قوم و ملتی است و آرمان و آرزوهای آنها در آن نهفته است. این حکایت ها در مطالعات قرن اخیراز منظر روانشناسی، جامعه شناسی، مردم شناسی و نقد ساختاری مورد توجه قرارگرفته است. در نقد و بررسی های ساختاری انجام شده در مورد قصه و حکایت های عامیانه همه ملل جهان، وجوه اشتراک زیادی بین آنها مشاهده شده است.در این مقاله ریخت شناسی یکی از قصه های محلی اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا مقوله ریخت شناسی تعریف، سپس از بین داستان های محلی جمع آوری شده، یک حکایت انتخاب و از منظر ریخت شناسی تجزیه و تحلیل شده است. در مطالعه داستان ها دیده شد، اغلب آنها با الگوی ریخت شناسی پراپ هماهنگ است. در قصه و حکایت بررسی ارایه شده در این مقاله در مییابیم که این داستان با اندک جابجایی با الگوهای ارایه شده پراپ در تحلیل ریخت شناسی مطابقت داشته و با اندک تفاوتی با خویشکاری های او هماهنگ است.

پراپ، ریخت شناسی، خویشکاری، ادبیات عامیانه