پسوندهای صفت ساز در دفتر یکم مثنوی معنوی

در این مقاله به شیوه توصیفی و تحیلی به بررسی پسوندهای صفت ساز در دفتر یکم مثنوی مولانا که یکی از متون ارزشمند عرفانی قرن هفتم هجری است پرداخته شده است. بدین ترتیب که ابتدا پسوندهای صفت ساز به دو گروه تک معنایی و چند معنایی تقسیم شده اند و در مبحث پسوندهای چند معنایی، به مفاهیمی پرداخته شده که هر پسوند میتواند بر آن دلالت کند. برخی از پسوندها بعد از ترکیب با اسم یا قید یا بن فعل، با تغییر در طبقه ی دستوری واژه، صفت میسازند، گاهی نیز پسوندها با صفت ترکیب می شوند و بدون تغییر در طبقه ی دستوری، آن را به صفت مرکب تبدیل میکنند. پسوندهای زبان فارسی بسیار گسترده و فراوانند و در این جا به بررسی پسوندهای صفت ساز با ذکر شواهدی معدود از ابیات مثنوی و بسامد فراوانی هر یک پرداخته شده است.

Keywords:

مثنوی مولوی , تحول زبانی , پسوند , صفت