فرزانه پور محمد علی قنواتی - کارشناس ارشد ادبیات نمایشی دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران ایران

هنر با معرفت مرتبط است و هنر دینی الهیات بصری است. این پژوهش براساس مطالعه ای تطبیقی میان ادبیات غرب و ادبیات شرق است و با رویکردی متفاوت به اثری از شکسپیر می پردازد تا نشان دهد چگونه ادبیات غرب از ادبیات شرق تآثیر پذیرفته است. در این پژوهش از ترکیب دو دیدگاه فلسفی شرق و غرب در زمینه کارکرد زبان واسطوره استفاده شده که شامل دیدگاه های گابریل مارسل در باب هنر معنوی، دیدگاه های کارکردی نورتروپ فرای در باب رابطه تنگاتنگ ساختار ادبی با اسطوره و مذهب و ایده های میخاییل باختین در زمینه گفتمان فرهنگی است. ایده های باختین به خصوص انگاره های کارناوالی وی مولد زمینه های تحقیقاتی مهمی در ارزیابی آثار نمایشی و به ویژه نمایشنامه های شکسپیر است. این سه دیدگاه برگرفته از فلسفه غربی با فلسفه شرقی کارکرد زبان ترکیب شده است. زبان در فلسفه هندو و بودایی کارکردی استعاری و نیروسرشتی دارد که هدف نهایی آن وحدت و روابط درونی اشیاء و رویدادهاست.تراژدی مکبث به عنوان یک نمایشنامه غربی با حکایت ناراسیمها از پوراناها مشابهت ساختاری ویژهای دارد. در هر دو اثر علاوه بر مشابهت مضمونی، کارکرد و ساختار زبان نقش عمده ای در پیشبرد دراماتیک اثر دارد. این پژوهش نشان می دهد چگونه تیاتر و مراسم آیینی بر قابهای فرا ارتباطی مشابهی متکی هستند و با استفاده از نمایش/بازی از دوپهلو بودن فراارتباط بهره میبرند

فراارتباط، مکبث، پوراناها، کارناوال، اسطوره