جهانشیر یاراحمدی
زیبا توسلی

ایران و هندوستان ، دو کشور آسیایی اند با نقاط مشترک فراوان.تمدن غنی و باورهای مذهبی مهمترین نقاط مشترک این دو کشورند البته با تفاوت های فراوان، به ویژه در بعد آیینی و مذهبی. روشن است نمایش های زاییده شده بر بستر این دو فرهنگ اگر چه می توانند عناصر مشترک فراوان داشته باشند اما در بسیاری موارد متفاوتند؛ آن چه در این مقاله بر آن مکث شده است ، کنکاش پیرامون دو نمایش سنتی تعزیه ایران و کاتاکالی هند برای یافتن عناصر مشترک نمایشی در این دو نمایش و تجزیه و تحلیل این عناصر محتوایی و ساختاری است. در این راه جهت جمع آوری اطلاعات صرفا از شیوه ی کتابخانه ای استفاده شده است؛ در این مطالعه که مقایسه ی دو نمایش کاتاکالی هند و تعزیه ایران صورت گرفته با توجه به تقارب بستر های فرهنگی دو کشور و موقعیت جغرافیایی آسیایی آن دو ، عناصر نمایشی اغلب به صورت نمادین به کار برده شده اند؛ بنابراین اغلب عناصر مشترک ساختاری این دو، نمادینند. از منظر محتوایی نیز این دو مشترکاتی دارند که جملگی ریشه در نمایش شرقی به طور کلی و نوع نگاه به انسان و نقشش در طبیعت و محیط و اجتماع در جامعه شرقی دارد

نمایش، ایران، هندوستان، تعزیه، کاتاکالی، عناصر نمایشی،شرق