بابک کسایی رودسری - کارشناس ارشد عمران، سازه های هیدرولیکی- کارشناس طراح شرکت مهندسین مش
سید عبدالناصر موسویان - کارشناس ارشد عمران، مهندسی منابع آب- کارشناس طراح شرکت مهندسین مشاور
حسین فرزانگان - کارشناس عمران، سد و شبکه- کارشناس طراح شرکت مهندسین مشاور پژوهاب شرق
بیژن قهرمان - دانشیار، گروه آبیاری دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

تخمین بارش و طراحی یک شبکه باران‌سنجی به گونه‌ای که عدم اطمینان در اندازه‌گیری‌ها و هزینه ساخت کمینه گردد، نیازمند یافتن موقعیت بهینه ایستگاه‌ها می‌باشد. بیشتر خطاها ناشی از موقعیت باران‌سنج‌ها می‌باشد که یک طراحی صحیح شبکه باران‌سنجی می‌تواند خطاهای مرتبط با اندازه‌گیری خصوصیات رگبارها را کاهش دهد. در این راستا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) می‌توان با تعریف یک پروسه عملیاتی کارآمد جهت طراحی شبکه باران‌سنجی، علاوه بر بالا بردن سرعت عملیات تحلیل مکانی داده‌ها خطای روش‌های موجود را نیز تا حد زیادی کاهش داد. در این تحقیق، اطلاعات بارش سالانه 142 ایستگاه تحت تملک وزارت نیرو با دوره آماری به ثبت رسیده متفاومت از 10 تا 55 سال، در هر سه استان از سازمان آب منطقه‌ای استان‌ها دریافت شده و تحلیل‌های زمین آماری در دو حالت سه استان به صورت مجزا و مجموعه آن‌ها به صورت سطح یکپارچه، به منظور یافتن ارتباط فضایی بین داده‌ها صورت گرفت. در نهایت با انجام مطالعات زمین آماری بر روی پارامتر بارش سالانه در سطح استان خراسان رضوی به صورت مجزا، مشخص گردید که با اضافه شدن 15 ایستگاه پیشنهادی جدید به شبکه باران‌سنجی موجود در این استان، مقادیر ضریب تغییرات در محدوده وسیعی از قسمت‌های مرکزی استان بین 14 تا 17 درصد و در نواحی غربی در حدود 7 درصد کاهش می‌یابد. همچنین در تحلیل پیوسته مجموعه سه استان، مشاهده می‌گردد مقادیر ضریب تغییرات در محدوده وسیعی از قسمت‌های مرکزی، شمالی و شرقی استان بین 8 تا 9 درصد و در نواحی غربی در حدود 23 درصد کاهش می‌یابد.

شبکه باران‌سنجی، بارش سالانه، GIS، تغییرات مکانی، زمین آمار، کریجینگ