شیما فطرس - گروه حقوق، واحد دانشگاهی قم
مرتضی فتحی - عضو هییت علمی دانشگاه قم، استادیار

با نگاهی به آسیب های اجتماعی مختلف، درمی یابیم که این آسیب ها در مورد برخی از گروه هایآسیب پذیر همچون کودکان و زنان، آمار بالاتری را نشان میدهد، کودکان با توجه به ویژگی هایجسمی و روحی خاص، در معرض آسیب بیشتری قرار دارند و همین امر نشان از لزوم توجه بیشتر درتدوین قواعد حمایتی از این گروه دارد. با توجه به اینکه در ایران، مواردی از این قواعد منطق باکنوانسیون های بین المللی نیست و یا خلاءهای قانونی پیرمون آن مشاهده می شود، محقق با بهره گیریاز روش توصیفی تحلیلی به بررسی موضوع فوق پرداخت. در نهایت بعنوان جمع بندی در این مجالکوتاه می توان گفت مواردی همچون امکان تنبیه بدنی بصورت قانونی، نبود سیاست حمایتی کلان، نبوداجبار در گزارش جرم و ناکافی بودن ضمانت اجراها از نواقص قوانین داخلی است.

آسیبهای اجتماعی، حمایت از کودکان، کودک آزاری، قوانین داخلی، اسناد بین المللی