غلامحسین گل ارضی - استادیار گروه مدیریت دانشگاه سمنان،سمنان،ایران
محمدرضا فخارمنش - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه سمنان ایران

منظور از سطح نگهداشت وجه نقد این است که شرکت ها چه مقدار از وجوه نقد حاصل از عملیات را مصرف یا ذخیره می نمایند. نگهداری وجه نقد یا سرمایه گذاری آن برای سودآوری بیشتر در آینده، هر یک اثرات متفاوتی بر عملکرد شرکت میتواند داشته باشد که این رابطه تحت تاثیر درصد مالکیت نهادی در شرکت می باشد. موضوع این تحقیق بررسی تاثیر سطح نگهداشت وجه نقد و مالکیت سرمایه گذاران نهادی بر ارزش شرکت، هم چنین بررسی رابطه فوق در سطوح مختلف مالکیت نهادی می باشد. با آزمون فرضیه های جداگانه تحقیق و با استفاده از رگرسیون چند متغیره به روش پانل برای 64 شرکت در دوره ی زمانی 1390-1383 مشخص گردید که سطح نگهداشت وجه نقد و درصد مالکیت سرمایه گذاران نهادی، تاثیر مثبت معناداری بر ارزش شرکت (نسبت q توبین) دارد. هم چنین نتایج تحقیق نشان میدهد که، در تمام سطوح مختلف مالکیت نهادی سطح نگهداشت وجه نقد بصورت معناداری باعث افزایش ارزش شرکت می گردد. ولی شدت رابطه نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت در کم ترین سطح مالکیت نهادی بیش تر می باشد.

ارزش شرکت، سرمایه گذاران نهادی، نگهداشت وجه نقد