اثر حاد تمرین تناوبی شدید بر سطوح کورتیزول در کودکان چاق و دارای اضافه وزن غیر فعال

هدف: چاقی و اضافه وزن به همراه اختلالات متابولیکی مرتبط یکی از نگرانی های بسیار مهم در جهان امروز است. کورتیزول عموما به عنوان نماینده هورمونهای کاتابولیک پذیرفته شده است، که به طور وسیعی توسط چاقی تحت تاثیر قرار میگیرد. هدف از این پژوهش بررسی اثر حاد تمرین تناوبی شدید بر سطوح کورتیزول در کودکان چاق و دارای اضافه وزن تمرین نکرده میباشد.روش پژوهش: این پژوهش با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه و توزیع تصادفی انجام می گیرد. 20 آزمودنی 9) تا 12 سال) چاق و دارای اضافه وزن غیر فعال به صورت تصادفی به 2 گروه HIIT و گواه تقسیم میشوند. آزمون رفت و برگشت شاتل ران برای برآورد حداکثر سرعت هوازی آزمودنی ها انجام میشود. آزمودنیهای گروه HIIT با توجه به مسافت اختصاصی خود که توسط مخروط برای هر آزمودنی به طور جداگانه مشخص شده و بر اساس پروتکل پژوهش به تمرین خواهند پرداخت. قبل و بعد از وهله تمرین از آزمودنیها در حالت ناشتا نمونه خونی گرفته میشود. غلظت سرمی کورتیزول با استفاده از کیت مونوبایند و به روش الایزا اندازهگیری شد. در این پژوهش برای توصیف متغیرها از آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی استفاده میشود و یافته ها پژوهش در سطح آماری p ≤ 0/05 مورد بررسی قرار میگیرد.یافته ها: یافته ها این پژوهش افزایش سطوح کورتیزول را متعاقب تمرین تناوبی شدید را نشان می دهد که به طور معنیداری پس از تمرین افزایش نشان میدهد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تغییر معنیدار سطوح هورمون کورتیزول و اثر معنیدار آن بر متابولیسم پروتیین و لیپولیز؛ می توان برنامه تمرین تناوبی اجرا شده در پژوهش حاضر را به عنوان روشی مناسب و موثر در بهبود سوخت و ساز و نیم رخ هورمونهای کاتابولیک در جامعه کودکان دارای اضافه وزن و چاق پیشنهاد نمود.

Keywords:

فعالیت ورزشی , پاسخ حاد هورمونی , فعالیت بی هوازی و تمرین اینتروال