مسعود گلپایگانی - استادیار حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
شیوا امامی - کارشناس ارشد حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
محمود طاووسی - دستیار ارتوپدی، گروه ارتوپدی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه: سندروم درد پاتلوفمورال یکی از شایعترین ناراحتیهای زانو میباشد. تقویت عضلات ثبات مرکزی از روشهای درمان محافظه کارانه سندروم درد پاتلوفمورال میباشد. هدف از تحقیق حاضر تاثیر تمرین پیلاتس بر سندروم درد پاتلوفمورال میباشد.مواد و روشها: تعداد 20 بیمار زن مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال به صورت تصادفی در دو گروه تمرین پیلاتس و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته پروتکل درمانی مربوط به خود را دریافت نمود، در حالیکه گروه کنترل هیچگونه برنامه درمانی را دنبال نکرد. از مقیاس بصری سنجش درد (VAS) و پرسشنامه ناتوانی کوجالا به ترتیب جهت اندازه گیری میزان درد و ناتوانی عملکردی آزمودنیها پیش و پس از اعمال مداخله درمانی استفاده شد. مقادیر پیش و پس-آزمون متغیرهای مختلف از طریق آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تمامی عملیات آماری توسط نرم افزارSPSS نسخه 20 و در سطح معنی داری 0/05 انجام گرفتند.یافته ها: میزان درد در گروه تحت درمان با تمرین پیلاتس نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری کاهش یافت .(P <0/05) همچنین ناتوانی عملکردی، در بیماران گروه پیلاتس به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل کاهش پیدا کرد .(P <0/05)بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که تمرین پیلاتس موجب کاهش علایم سندرم درد پاتلوفمورال میشوند.

ناتوانی عملکردی، سندروم درد پاتلوفمورال، پیلاتس.