طراحی یک عملگر جدید به کمک ترکیب دو عملگر آلیاژ حافظه دار و موتور الکتریکی به منظور استفاده در دست مصنوعی

در این پژوهش سعی بر این بوده که با مدل سازی یک عملگر سری الاستیک که مجهز به یک فنر ازجنس آلیاژ حافظه دار در محیط سیمولینک می باشد بتوانیم تاثیر اضافه کردن عامل الاستیک به عملگر، درتوان خروجی تولیدی توسط عملگر و عامل الاستیک مورد بررسی قرار گیرد. در اینجا با مدل کردن عملگرسری الاستیک با دو شرایط متفاوت انتها آزاد و انتها مقید که می تواند معادل دو وضعیت مختلف در سیستمهای بیولوژیکی باشد. توانایی این عملگر به عنوان جایگزینی برای ماهیچه ها و تاندون ها در اعضای طبیعیمورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از این نتایج میتوان نتیجه گرفت که، به علت شباهت نزدیک رفتارآن با ماهیچه و تاندون در اعضای طبیعی، عملگر سری الاستیک یک عملگر مناسب برای استفاده در طراحیپروتزها و اعضای مصنوعی میباشد. همچنین اضافه کردن عمل الاستیک به عملگر میتواند باعث افزایش توانبیشینه در خروجی عملگر گردد. این خود به تنهایی یک مزیت بسیار مهم برای اینگونه عملگرها می باشد وامکان غلبه بر نیروهای مقاومتی که جابجایی در انتهای آزاد عملگر را که در مقاطعی غیرممکن می سازد، رابوجود می آورد.

Keywords:

دست مصنوعی , آلیاژهای حافظه دار , طراحی پروتزها , جایگزین ماهیچه