جبرانسازی توان راکتیو با رویکرد بهبود پایداری ولتاژ و قابلیت اطمینان

ضرورت جبرانسازی توان راکتیو با توسعه رویکرد شبکه ها بسمت افزایش قابلیت اطمینان و همچنین افزایش استفادهاز منابع غیر قطعی مانند تولیدات بادی و خورشیدی (اصطلاحا ریز شبکه ها) بهبود چشمگیری یافته است. یکی از مسایلمهم در بهره برداری سیستم های قدرت حفظ پایداری راکتیو آن است. بهره بردار شبکه باید اطمینان حاصل کند که در هرلحظه متغیرهای شبکه در محدوده مجاز خود قرار داشته و در صورت وقوع پیشامدهای مهم نیز سیستم همچنان عملکردمطمیین و عادی خود را حفظ میکند. بدون شک اولین قدم در راه ارزیابی سیستم، نمایش شرایط بهره برداری فعلی آنبوده به نحوی که پس از بررسی آن، تصمیمات احتمالی لازم جهت حفظ شرایط عملکرد مطلوب گرفته شود. قابلیتاطمینان یک پارامترمهم درارزیابی کارایی وپایداری سیستم های قدرت می باشد در ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم هاپارامترهای مهمی دخالت دارند مثل میزان ذخیره چرخان در نیروگاه ها در خطوط انتقال، حلقوی شدن شبکه در بخشانتقال وتوزیع کنترل ولتاژ و کنترل میزان وار شبکه. امروزه در کشورهای پیشرفته بازار رقابتی شدید دربخش ارایه انرژیبوجود آمده است یعنی وجود انرژی با کیفیت پایین در بازار دیگر جایگاهی ندارد. توازن این دو (مسایل اقتصادی و کیفیتخدمات ارایه شده) را محاسبات قابلیت اطمینان تعیین می کند. با توجه به مطالب ذکر شده لزوم جبرانسازی توان راکتیو وافزایش قابلیت اطمینان در شبکه های قدرت آینده امری ضرروری میباشد. هدف از انجام این پروژه, جبرانسازی توانراکتیو با رویکرد بهبود پایداری ولتاژ و قابلیت اطمینان در یک سیستم قدرت با استفاده از منطق فازی می باشد.

Keywords:

جبرانسازی , توان راکتیو , قابلیت اطمینان , منطق فازی