طراحی سیستم ارتباطی مغز با رایانه با استفاده از تکامل دیفرانسیلی و آنالیز اجزای مستقل

مطالعات زیادی در طی دو دهه اخیر نشان داده است که افراد می توانند از سیگنال های مغز خود برایانتقال تمایلات و اهداف خود به رایانه از طریق واسطه ای مغز و رایانه استفاده نمایند. این ابزارها از طریق ثبتسیگنال های مغز و ترجمه آنها به دستورات کنترلی عمل می نمایند. این تکنولوژی میتواند توسط افرادی که ازمعلولیت شدید بدنی رنج می برند و نمی توانند به صورت طبیعی از عضلات خود استفاده نمایند مورد استفاده قرارگیرد. دو مساله اساسی در استفاده از این تکنولوژی جدید به عنوان یک ابزار عمومی عبارتند از: نیاز اساسی به تجزیهو تحلیل دقیق این سیگنال ها جهت شناسایی بهترین و مفیدترین ویژگی هایی که برای برقرای ارتباط موثر میباشد وهمچنین شناسایی اختلال هایی که هنگام تهیه این سیگنال ها رخ میدهد، به این اختلال ها اصطلاحا آرتیفکت گفتهمی شود. در این مطالعه تکامل دیفرانسیلی برای انتخاب بهترین ویژگی ها و آنالیز اجزاء مستقل برای حذف آرتیفکت هابه عنوان روش های جدید در سیستم های واسط بین مغز و رایانه ارایه شده اند. بعد از حذف آرتیفکت های موجود واستخراج ویژگی های مناسب با استفاده از شبکه های عصبی پرسپترون، شبکه های عصبی احتمالاتی و ماشین بردارپشتیبان فعالیت های ذهنی فرد دسته بندی شده، و مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج بدست آمده با هم مقایسه گردید.

Keywords:

الکتروانسفالوگرافی (EEG) , سیستم ارتباطی مغز با رایانه (BCI) , الگوریتم ژنتیک , آنالیز اجزاء مستقل (ICA) و آرتیفکتو آرتیفکت.