مریم پاکدامن قدیمی - گروه مهندسی کامپیوتر ، دانشکده کامپیوتر، دانشگاه گیلان ، رشت ، ایران
مهدیه عبدی پور - گروه مهندسی برق ، دانشکده برق، واحد نجف آباد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران
علی شکوهی رستمی - گروه مهندسی برق ، دانشکده برق، دانشگاه سیستان ، زاهدان ، ایران

امروزه در بیشتر کاربردهای شبکه حسگر، شبکه باید توانایی کامل در اداره خودکار در محیط هایوسیعی که دسترسی انسان به آن محیط و مانیتورینگ آن به سادگی نمی تواند برنامه ریزی شود و گاهیحتی عملا ممکن نیست، داشته باشد. در این شبکه، گره ها محدودیت انرژی دارند و نمی توانند مجددا شارژشوند. بنابراین، واضح است که پروتکل های مسیریابی مبتنی بر انرژی و جمع آوری داده ها در این شبکه هایبزرگ مقیاس، باید به گونه ای باشند که طول عمر شبکه به نحو قابل قبولی حفظ شود و همچنینپروتکل های بهینه برای کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر مورد نیاز است. در این پژوهش با استفادهاز روش وزن دهی با معیاری به سنجش میزان انرژی گره های شبکه می پردازیم. سپس با استفاده ازالگوریتم گرانش به یافتن مسیرهای اصلی و پشتیبان برای ارسال داده بر روی مسیرهای اولیه موجود بااستفاده از روابط ارایه شده می پردازد. همچنین سعی در افزایش طول عمر و کاهش تاخیر دارد.

مسیریابی، طول عمر، انرژی، مسیر امن، الگوریتم گرانش