بررسی اثر ضخامت پوشش سرامیکی محافظ بر کاهش اکسیداسیون تختال ها در کوره های پیشگرم

جهت نورد تختال های فولادی و تبدیل آنها به ورق، عملیات حرارتی تختال ها در دمای حدود 1200 درجه سانتیگراد الزامی است. عملیات حرارتی در این دما باعث می شود تختال نرم شده و به راحتی کاهش ضخامت پیدا کند. از مشکلات اصلی فرآیند عملیات حرارتی فولاد در این مرحله اکسیداسون شدید سطح آن است که مقدار آن قابل توجه و در محدوده 1/5 تا 3 درصد وزن کل تختال است. این امر باعث بروز ضرر اقتصادی فراوان و همچنین بروز عیوب سطحی در ادامه فرآیند می شود. هدف تحقیق حاضر اعمال لایه سرامیکی محافظ جهت کاهش ضخامت پوسته اکسیدی است و در این راستا در مقاله حاضر اثر ضخامت آن مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی های فازی و میکروسکوپی از میکروسکوپ الکترونی عبوری و آنالیز EDS استفاده شده است. نتایج نشان داد تختال بدون پوشش محافظ حدود 2 میلی متر لایه اکسیدی تشکیل می دهد. استفاده از لایه سرامیکی محافظ به ضخامت 750 میکرومتر باعث کاهش درصد اکسیداسیون به 67 درصد می گردد. در این حالت مجموع ضخامت لایه اکسید آهن و لایه محافظ سرامیکی حدود 850 میکرومتر بود که 45 درصد پوسته اکسیدی تختال بدون پوشش است. افزایش ضخامت لایه اکسیدی به 1/5 میلی متر باعث کاهش درصد اکسیداسیون به 10 درصد گردید. حتی اعتقاد بر این است که 10 درصد اکسیداسیون آهن موجود احتمالا به دلیل اکسیداسیون تختال قبل از کوره پیشگرم یعنی در مرحله ذوب ریزی باشد. در نهایت بنظر می رسد که لایه سرامیکی محافظ تحقیق حاضر در کاهش ضخامت پوسته اکسیدی تختال بسیار موثر است.

Keywords:

تختال , پوشش محافظ , اکسیداسیون , عملیات حرارتی , پوسته اکسیدی