محمد دهقان طزره - دکترای کلام – فلسفه دین؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
رضا صیدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان

از جمله مسیولیت هایی که امروزه در حقوق مورد توجه قرار گرفته، مسیولیت مدنی کادر پزشکی درمانی است. در نظام حقوقجزای ایران، اگر کادر پزشکی درمانی در انجام وظایف درمانی و بهداشتی خود قصور نماید و موجب ورود زیان مالی، جانی یامعنوی به بیمار یا اولیای دم وی گردد، مسیول است و باید جبران نماید؛ اما در قانون مدنی و قانون مسیولیت مدنی ایران بهروشنی به این موضوع پرداخته نشده است و از این رو در صدمات بدنی، مسیولیت مدنی کمتر مورد توجه قرار می گیرد طبق اصولکلی حاکم بر مسیولیت مدنی و قواعد فقهی چون لاضرر، اتلاف و تسبیب و ماده 1 قانون مسیولیت مدنی و مواد 145 و 495 و497 و 510 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 مجلس شورای اسلامی مسیولیت مدنی پزشک و کادر درمانی مبتنی برتقصیر آنان یعنی عدم تخصص و مهارت و بی احتیاطی و بی مبالاتی و عدق رعایت مقررات پزشکی و موازین فنی است مسیولیتکادر پزشکی درمانی در صورتی است که بین کادر پزشکی درمانی و شخص زیاندیده قراردادی چه به صورت شفاهی و چه بهصورت کتبی وجود داشته باشد قراردادی است. در صورتی که هیچ قراردادی بین کادر پزشکی درمانی و زیان دیده وجود نداشتهباشد مسیولیت مدنی بستگی به این دارد که زیان دیده بتواند تعدی یا تفریط کادر پزشکی درمانی را اثبات نماید متاسفانه با وجودافزایش حوادث پزشکی، رویه قضایی حاکم بر مراجع صالح به رسیدگی و بیمه مسیولیت مدنی کادر پزشکی درمانی هیچ گاهنتوانسته اند پاسخگوی مناسبی برای جبران خسارات وارده به بیماران باشند.

مسیولیت مدنی، کادر پزشکی درمانی، زیان دیده