علیرضا یزدانیان - دانشیار دانشگاه اصفهان
هدیه حبیبیان - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

فناوری هسته ای علیرغم فوایدفراوان برای زندگی بشر، مخاطرات انکارناپذیری نیزبه همراه دارد وهمین امرموجب اهمیت روزافزونمسولیت مدنی ناشی از حوادث هسته ای گردیده تا جاییکه دولت های مولد انرژی اتمی رابه سمت تدوین کنوانسیون های بینالمللی و ایجاد نظام خاص مسیولیت مدنی هسته ای سوق داده است. اسناد مذکور ضمن معرفی ارکان تحقق مسیولیت مدنی ناشیاز حوادث اتمی (وقوع حادثه هسته ای ،ورود خسارات ناشی از آن و ضرورت وجود رابطه سببیت میان این دو)، با ارایه اصول وقواعد ویژه ای نظیراصل عدم تبعیض میان قربانیان حوادث هسته ای ،اصل اعطای الویت به برخی از زیاندیدگان و نیزپیش بینیوسایل تامین جبران خسارات نظیر بیمه اجباری مسیولیت هسته ای، ضمن تعیین میزان مسیولیت بهره بردارتاسیسات مربوطه،ازتضییع حقوق قربانیان جلوگیری می نماید .لذا در این جستار تلاش می شود با بررسی اصول صدرالذکر،چگونگی تحقق این قسم ازمسیولیت وطرق جبران زیان های ناشی ازحوادث اتمی شفاف سازی گردد.

حوادث اتمی، نظام مسولیت هسته ای،رابطه سببیت، اصول حاکم برجبران خسارت هسته ای ،اصل عدم تبعیض