راهکارهای اساسی ارتقاء مسیولیت مدنی و توسعه پایدار محیط زیست

در عصر حاضر محیط زیست با تهدیدات جدی روبرو است که در صورت عدم فکر اساسی در اصلاح و وضع قوانین بازدارنده جدید این میراث گرانبها روبه نابودی می رود. از طرفی محیط زیست در نزد شارع دارای جایگاه ویژه ای است، این در حالی است که قوانین ما در حیطه ی مسیولیت مدنی از مبانی ضعیفی تبعیت می کنند، به طوری که با دقت نظر در قوانین مسیولیت مدنی روشن می گردد که نظریه غالب در این قوانین نظریه ی تقصیر است با بررسی های انجام شده و ادغان حقوقدانان نظریه تقصیر، ایادات جدی ای در جبران و بازدارندگی خسارات زیست محیطی دارد، و در مقابل منابع فقهی ما غنی و توان یاری رساندن به قانون گذران در ایجاد قوانین بازدارنده را داراست، و برای ارتقاء مسیولیت مدنی باید توجه ویژه ای به آسیب شناسی و راه های ارتقاء آن شود. نگارندگان معتقدند راهکار اساسی ارتقاء مسیولیت مدنی باید توجه ویژه ای به آسیب شناسی و راه های ارتقاء آن شود. نگارندگان معتقدند راهکار اساسی ارتقاء مسیولیت مدنی و توسعه پایدار محیط زیست عبارتند از: نگرش علمی و تفکر توحیدی و معرفتی و سیستمی به مقوله محیط زیست و مسیولیت مدنی، فرهنگ سازی و بسیج نهادهای فرهنگی، آسیب شناسی و برطرف کردن موانع ارتقاء راه اندازی کارگروه های تخصصی، تدوین قوانین قوی و به روز کردن قوانین مسیولیت مدنی و منابع طبیعی، تدوین کتاب های درسی از دبستان تا دانشگاه و برخورد کیفری و حقوقی با غارتگران محیط زیست. فرض اساسی مقاله این است که می توان با مراجعه به منابع فقهی، ضعف قوانین را برطرف نموده و مبانی قوی فقهی را جایگزین نظریه تقصیر و دیگر مبانی ضعیف نمود.

Keywords:

مسیولیت مدنی , محیط زیست , تقصیر , تخریب , ارتقاء ضمانت