رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری با توجه به اثر تعدیلگری عدم تقارن اطلاعاتی و ساختار مالکیت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تصمیمات سرمایه گذاری، یکی از مهم ترین تصمیمات مالی توسط مدیران در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار است و افزایش کارایی سرمایه گذاری از جمله مسایل با اهمیت است. لذا بررسی عوامل اثرگذار بر آن ضروری می باشد. لذا در تحقیق با استفاده از داده های 100 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در طی دوره زمانی 1386 تا 1395 به بررسی رابطه کیفیت گزارشگری مالی بر کارایی سرمایه گذاری با توجه به نقش تعدیلگری دو متغیر عدم تقارن اطلاعاتی و ساختار مالکیت پرداخته شده است. در این تحقیق از داده ها و مدل های پنلی جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود دارد، همچنین نتایج تحقیق بیانگر نقش معنادار متغیر تعدیلگر عدم تقارن اطلاعاتی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری و نقش معنادار متغیر ساختار مالکیت بر این رابطه می باشد.

Keywords:

کیفیت گزارشگری مالی , کارایی سرمایه گذاری , عدم تقارن اطلاعاتی , ساختار مالکیت