سنجش ماللهند ابوریحان بیرونی براساس مولفه های شرق شناسی ادوارد سعید

شرق شناسی یک گفتمان است؛ گفتمانی که در آن تمایز میان غرب و شرق، اساس هر نوع بحث و استدلالی می باشد. شرق شناسی ب هعنوان یک نیروی خستگی ناپذیر فرهنگی وسیاسی، فرآیند تولید و بازتولید شرق را امتداد بخشید و نقشی م وثر در قوام و تکوین استعمار غربی ایفا کرد. برای محقق علاقه مند به حوزه اندیشه سیاسی اسلام و ایران این پرسشمی گیرد که شرقیان آنگاه که از موضع استیلا با دیگری روبرو می شدند این سلطه یا غلبه به چه شکل و صورتی خود را در شناخت و تکو ین تصور از دیگری نشان می داده است و آیا مطالعات شرقیان درباره دیگری ، مولفه های شر ق شناسی غربی ان را در خود دارد یا نه در این مقاله با بررسی کتاب ماللهند اثر ابوریحان بیرونی نشان داده می شودکه اکثر مولفه های نوع نگاه شرق شناسی بر اساس آنچه که ادوارد سعید برشمرده در این اثر غایب است. اگر این پژوهش در بررسی دیگر آثار شرقیان در باب دیگری امتداد یابد. مبنایی برای نظریه امتناع استعمارگری شرقیان فراهم می گردد. در این مقاله از روش پژوهشی تطبیقی استفاده شده است.

Keywords:

شرق شناسی , استعمار , غرب شناسی , ماللهند ابوریحان بیرونی , ادوارد سعید