گفتمان سلفیه علمی؛ سیاست پرهیزی و واسازی سلفیت وهابی
Publish place: political knowledge، Vol: 13، Issue: 25
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 371
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_POKN-13-25_002
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
Abstract:
یکی از منازعه های درونی گفتمان سلفی معاصر منازعه حول ترک سیاست و سیاست گرایی است. سلفی علمی یا آلبانی از جمله جریان های سلفی معاصر است که در واکنش به سیاست گرایی وهابیت سنتی و گفتمان های صحوه، اخوان المسلمین و سلفی جهادی، رویکرد سیاست پرهیز را تجویز کرده و بر خلاف این جریان های سلفی، با هرگونه فعالیت تشکیلاتی و سیاسی قبل از پاکسازی و تربیت مخالف است و تغییر ساحت سیاست را منوط به بازسازی ساحت اجتماع می داند و نه بر عکس. شیخ آلبانی بنیان گذار سلفیه علمی معتقد بود که این طرز نگرش در نهایت به شکل گیری حکومت اسلامی منجر خواهد شد. گفتمان سلفی علمی مدعی است از یک سو گفتمان سلفی وهابی را از عناصر متناقض با عقیده سلف صالح پاکسازی کرده و از سوی دیگر نقش یکی از کانون های مقاومت علیه سیطره گفتمان سیاست گرای سلفی جنبشی (صحوه) را ایفا کرده است. از این رو این خرده گفتمان به نام دفاع از وهابیت جدید و پاک شده از تاثیر اخوان المسلمین، همزمان به مقابله با اخوان المسلمین از یک سو و نهاد وهابیت سنتی از سوی دیگر پرداخت. سوال اصلی مقاله این است که بازسازی های معنایی سلفی علمی چه تاثیراتی بر صورت بندی گفتمان سلفی و منازعه درونی این گفتمان در مورد امر سیاسی داشته است برای پاسخ به این سوال گفتمان سلفی علمی بررسی و از این رهگذر صورت بندی و منازعه آن برای طرد و به حاشیه رانی گفتمان سیاست گرای سلفی و نیز چالش های هژمونی آن بررسی شده است. در این مقاله از منظومه معنایی رویکرد تحلیل گفتمان لاکلاو و موفه به عنوان نظریه و روش استفاده می شود
Keywords:
Authors
حمداله اکوانی
استادیار علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
منصور میراحمدی
استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
مهدی عوض پور
دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
علیرضا سمیعی اصفهانی
استادیار علوم سیاسی دانشگاه یاسوج