صفا نجفی - استادیار خون و سرطان شناسی، مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران

از آنجا که امروزه استفاده از داروهای مهارکننده آروماتاز در درمان سرطان پستان به سرعت رواج یافته است و بسیاری از مبتلایان به این بیماری از این دارو بهره مند میگردند.روش بررسی: در یک مطالعه مروری ابتدا به بررسی تاریخچه و چگونگی ساخت این داروها، دوم به فارماکولوژی و فارماکولیتیک آنها، سوم به بررسی شواهد موجود برای تجویز این دارو در گروه های حذف و چهارم عوارض جانبی آنها پرداختیم. به این منظور الفاظ مهارکننده های آروماتاز، سرطان پستان، فارماکولوژی، فارماکولولیفتیک، هورموندرمانی در Databaseهای Cochrane، PubMED، EST، EBMT، OVID MEDLINE، WEB OF Sience جستجو شد و در حدود 31 مقاله از سالهای 2001 تا 2011 به دست آمد که 15 عدد به صورت مقاله پژوهشی کامل و 16 عدد به صورت چکیده مطالعه گردید.یافته ها: یافته ها و نتایج به شرح زیر آورده شده است. برای همکاران پزشک 3 جزء اول برای بهتر کردن حمایت درمانی بیمارانشان و مورد سوم خصوصا برای بیماران مصرفکننده مفید است . مهارکننده های آروماتاز از سال 1950 شناخته شده اند و سردسته آنها داروی ضد تشنج آمینوگلوتتماید است اما، اولین مطالعه ای را که باعث ظهور مجدد این داروها در عرصه درمان بیماران شده است، بایستی مطالعه ATAC دانست.نتیجه گیری: امروز شواهد زیادی مبنی بر بهبود DFS و شواهدی نیز مبنی بر افزایش OS در مصرف کنندگان این دارو نسبت به داروهای قدیمی تر وجود دارد اما، مانند تمام داروها عوارضی دارند که مهمترین عوارض ذکر شده به ترتیب -1 استیوپورز -2 اختلالات در لیپیدهای پلاسما و -3 دردهای مفصلی میباشد

مهارکننده آروماتاز، سرطان پستان، بقاء کلی، بقاء بدون بیماری