بررسی تاثیر فعالیت ورزشی هوازی استقامتی پیوسته بر میزان حجم تومور در موشهای مبتلا به سرطان آدنوکارسینوما

سرطان پستان به عنوان شایع ترین بیماری بدخیم در اغلب زنان دنیا، سالانه حدود 1/5 میلیون زن را مبتلا میکند و در ایران به عنوان اولین گروه سرطانهای بدخیم در زنان میباشد. با توجه به این که فعالیت ورزشی نقش موثری در تغییر فاکتورهای موثر در سرطان دارد اما تاثیر فعالیت بدنی بر سطوح عوامل موثر سرطان در انسانها یا حیوانات مبتلا به آن تا به حال مورد توجه جدی قرار نگرفته است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تاثیر فعالیت ورزشی استقامتی پیوسته بر میزان حجم تومور در موشهای مبتلا به سرطان پستان می پردازد.روش بررسی: بدین منظور تعداد 30 عدد موش بالب سی ماده 4 تا 5 هفتهای میانگین وزنی 17/76 گرم خریداری و به طور تصادفی به دو گروه تومور-کنترل، تومور-تمرین استقامتی، تقسیم شدند. تمرین استقامتی با شدت 25 درصد vo2max در هفته اول شروع و با شدت 75درصد vo2maxدر پایان هفته آخر رسید. بعد از اتمام تمرینات و جدا سازی طحال موش، با تست الیزا سنجش HSP70 وIL4 و IFN انجام گرفت و اطلاعات با نرم افزار spss17 مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد میزان HSP70 در گروه استقامتی نسبت به گروه کنترل بالاتر است اما این اختلاف معنیداری نبود .(p> 0.05) همچنین یافته های نشان داد که میزان IL4 در گروه استقامتی پیوسته نسبت به گروه پایین تر بود اما معنیداری نبود .(p<0.05) همچنین میزان IFN در گروه استقامتی پیوسته نسبت به گروه کنترل بالاتر بود اما معنیداری نبود .(p<0.05) اما در خصوص حجم تومور، میزان آن در گروه استقامتی پیوسته به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود (p=0.000)بحث و بررسی: طبق یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی استقامتی پیوسته با تغییر در میزان فاکتورهای موثر در سرطان میتواند سبب افزایش حجم تومور و وخیمتر شدن بیماری گردد

Keywords:

سرطان پستان , حجم تومور , IFN , HSP70 , .IL4