اثربخشی روان درمانی گروهی بر ارتقا راهبردهای مقابله ای زنان مبتلا به سرطان پستان

در جهان امروز تنیدگی مساله بزرگی به شمار می رود، گفته شده که 75٪ بیماری های جسمانی با تنیدگی ارتباط دارند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان درمانی گروهی بر ارتقا راهبردهای مقابله ای زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان پستان دانشگاه شهید بهشتی بودند که با نمونه گیری هدفمند از بین مراجعین کلینیک تخصصی آذر وابسته به این مرکز انتخاب شدند. 30 نفر از داوطلبین به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15= n) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 1.5 ساعته، یک بار در هفته تحت مداخله روان درمانی گروهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه پاسخهای مقابله ای CRI Coping Responses Inventory بیلینگز و موس بود. آزمونهای آماری مورد استفاده شامل آزمون tهمبسته و تحلیل کواریانس بود. یافته ها: حاکی از تغییرات معنادار در خرده مقیاس های پاسخ مقابله ای مساله مدار و مقابله مبتنی بر جسمانی کردن است. نتیجه گیری: پژوهش حاکی از این است که روان درمانی گروهی سبب ارتقا و افزایش میزان استفاده از مقابله های مساله مدار و کاهش استفاده از پاسخهای مقابله ای هیجان مدار می شود

Keywords:

روان درمانی گروهی , راهبردهای مقابله ای , سرطان پستان.