رباب شیخ پور - دانشکده پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد و مرکز تحقیقات خون و آنکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران

مهم ترین تومورمارکرها در تعیین پیش آگهی و نوع درمان سرطان پستان، بروز رسپتورهای استروژن و پروژسترون است. همچنین بیومارکر Ki67 (نشانگر میتوز)، سرعت رشد و تکثیر تومور را نشان میدهد، گرید یک عامل تعیین کننده در پیش آگهی و رفتار تومور است و غدد لنفاوی درگیر یک عامل پیشگویی کننده مهم برای قدرت تهاجم سرطان پستان محسوب میشود، لذا هدف از انجام این مقاله، ارزیابی ایمینوهیستوشیمیایی رسپتور استروژن و پروژسترون در بیماران مبتلا به سرطان پستان و ارتباط آن با میزان تکثیر و درجه توموراست.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 184 بیمار مبتلا به سرطان پستان در محدوده سالهای 1389- 1392 از بیمارستان شهید صدوقی یزد انتخاب شدند. تکنیک ایمینوهیستوشیمی برای ارزیابی میزان رسپتور استروژن، پروژسترون و تکثیر تومور (Ki67) به کار برده شد. آنالیز آماری با استفاده از تست پیرسون، تای کندال و رگرسیون خطی انجام گرفت.یافته ها: در این مطالعه، میانگین میزان بروز PR , ER و Ki67 در افراد مبتلا به سرطان پستان به ترتیب 69/16 ±13/3، 58/32±12/2 ،%26/32±18/63 بود و ارتباط معکوسی بین میزان گیرنده استروژن و پروژسترون با گرید وجود داشت (P<0.05)، اما ارتباطی بین گیرنده استروژن و پروژسترون با تکثیر سلول و سن بیمار وجود نداشت .(P> 0.05)نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بیان رسپتور استروژن و پروژسترون و تکثیر سلول در تومورهای بافتی بیماران مبتلا به سرطان پستان متفاوت است. همچنین میزان بیان بالای رسپتورهای استروییدی با کاهش درجه تومور در بیماران مبتلا به سرطان پستان همراه است.

سرطان پستان، رسپتور استروژن، رسپتور پروژسترون، تکثیر تومور.