آرزو بکتاشیان - گروه داروسازی بالینی، دانشجوی داروسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی، تهران، ایران
پریسا مختاری حصاری - گروه پژوهشی کیفیت زندگی در سرطان پستان، مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
ماندانا ابراهیمی - گروه پژوهشی کیفیت زندگی در سرطان پستان، مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی،تهران، ایران
صفا نجار نجفی - گروه پژوهشی بیماری های پستان، مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی، تهران، ایران

تقریبا نیمی از مبتلایان به سرطان پستان در ایران زیر سن 50 سال میباشند و بیش از %70 مبتلایان که در این سنین قرار داشته اند دچار قطع قاعدگی ناشی از شیمی درمانی شده که دایمی خواهد بود. با توجه به این مسیله که درصد بالایی از بیماران تحت درمان مبتلا به سرطان پستان با علایم آمنوره مواجه هستند، هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی رژیم-های دارویی حاوی سیتالوپرام به همراه دارونما و سیتالوپرام به همراه آسپرین در بیماران یایسه نشده مبتلا به سرطان پستان با علایم آمنوره ناشی از شیمی درمانی میباشد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی 32 نفر در گروه آزمون درمان سیتالوپرام به همراه آسپرین و 28 نفر در گروه کنترل سیتالوپرام را به همراه دارونما به صورت تصادفی دریافت نمودند. بیماران از افراد مراجعه کننده برای درمان به پژوهشکده سرطان جهاد دانشگاهی و بیمارستان سیدالشهدا اصفهان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه FACT-G میباشد و ابعاد مورد بررسی بعد سلامت جسمانی، عملکردی ، عاطفی و خانوادگی-اجتماعی به همراه گرگرفتگی در بیماران است. جهت ارزیابی تاثیر مداخله از آزمون تی زوجی و ویلکاکسون استفاده شد.یافته ها: میانگین سن بیماران در گروه مداخله برابر 5/1 45/03 و در گروه کنترل برابر 5/3 44/7 بدست آمد. شدت گرگرفتگی در هر دو گروه کنترل و مداخله کاهش داشت و این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود .(P

زنان یایسه نشده، شیمی درمانی،گر گرفتگی، سرطان پستان.