هنگامه شیروانی - گروه پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
فاطمه الحانی - گروه پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
علی منتظری - مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران

سرطان پستان شایعترین سرطان در بین زنان است. سرطان و درمانهای آن از جمله شیمی درمانی علایم و عوارض جانبی وسیعی بوجود می آورد و کیفیت زندگی بیمار و خانواده را تحتالشعاع قرار میدهد. لذا آنها نیاز به دانش، درک و توانمندی بیشتری نسبت به عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگیشان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده- محور بر مقیاسه ای عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شد.روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 70 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در دو گروه مداخله و کنترل از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به بیماری و درمان و کیفیت زندگی میباشد ( QLQ-C30, .(QLQ-Br23 الگو در گروه مداخله اجرا و پس آزمون یک ماه بعد از اتمام مداخله انجام شد.یافته ها: این الگو سبب ارتقای مقیاس های عملکردی عمومی (جسمانی، نقش، ذهنی، احساسی و اجتماعی) در گروه مداخله شد .(P<0.05) در مقیاسهای عملکردی اختصاصی در دو گروه بعد از مداخله در ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی تفاوت معنیداری دیده نشد (P> 0.05) ولی در بعد نگرش به آینده در گروه مداخله بهبود حاصل شد.نتیجه گیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در ارتقا مقیاسهای عملکردی (به غیر از ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی) کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی موثر بوده است.

کیفیت زندگی، الگوی توانمندسازی خانواده محور، سرطان پستان، شیمی درمانی، زنان.