فرهنگ احمدی گیوی - موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
پرویز ایران نژاد - موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
علیرضا محمدنژاد - دانشگاه بیرجند موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران

در این پژوهش اثر موقعیت پرفشارهای جنب حاره آزورز و سیبری بر بارش منطقه غرب ایران در زمستان های خشک طی دوره 1960 تا 2005 بررسی می‌شود. در این راستا، شدت و میانگین موقعیت ماهانه و فصلی مراکز پرفشار جنب‌حاره و سیبری در زمستان‌های خشک با موقعیت میانگین بلند مدت آن‌هامقایسه شده و همچنین الگوی بی‌‌‌‌هنجاری فشار سطح دریای مدیترانه در زمستان های خشک نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشانگر تغییر مکان پرفشارهای سیبری و آزورز به عرض های بالاتر و همچنین اتصال آن ها به یکدیگر در زمستان های خشک، به ویژه در ماه ژانویه، است. بالاتر بودن عرض جغرافیایی زبانه پرفشار سیبری در ماه ژانویه, پیش نشانگر وقوع زمستان گرم و همزمانی آن با واقع شدن کمربند پرفشار جنب حاره در عرض های بالاتر، پیش‌بینی کننده‌ی‌‌ زمستان‌های خشک است. در زمستان های خشک، بی‌هنجاری مثبت فشار در سطح مدیترانه (ناشی از پرفشار آزورز) و بی هنجاری منفی فشار در شمال ایران (در اثر پرفشار سیبری) مشاهده می‌شود. در این شرایط، پرفشار آزورز قوی و پرفشار سیبری ضعیف است.

پرفشار جنب حاره، ، پرفشار سیبری، بی‌هنجاری فشار ، خشکسالی، فشار سطح دریا