سیدمهدی طاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی اکتشاف نفت، دانشگاه صنعت نفت، دانشکده ن
عبدال جواهریان - استاد دانشکده مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر و استاد بازنشسته مو

روش‌های مختلفی برای تعیین ضخامت لایه‌های زیر زمین با استفاده از داده‌های لرزه‌ای وجود دارد که هر یک محدودیت‌هایی دارند. مهم ترین محدودیت این روش‌ها عدم کارایی در لایه‌های نازک است. لذا برای تعیین ضخامت لایه‌های نازک روش‌های خاصی ابداع شده اند. در این مقاله، یکی از روش‌های تعیین ضخامت لایه‌های نازک مورد بحث قرار می‌گیرد که از وارونگی طیفی استفاده می‌کند. وارونگی طیفی از این نظر از سایر انواع وارونگی متمایز است که برخلاف آن‌ها نیاز به مدل اولیه‌ای برای رسیدن به جواب ندارد. بعد از تشریح روش کار نتایج حاصله بر روی دو مدل گوه‌ی متقارن و نا متقارن آزمایش شده و مشاهده می‌شود که کاربرد این روش با رعایت عوامل تأثیرگذار، تفکیک عمودی را در حضور نوفه تصادفی افزایش می دهد. به علاوه نتایج وارونگی طیفی روی دو مدل نشان می‌دهد این روش در مدل نامتقارن پاسخ بهتری داده و تفکیک پذیری عمودی آن بعد از اعمال این روش بالاتر است

قدرت تفکیک عمودی، لایه‌ی نازک، ضخامت تونینگ، وارونگی طیفی