تورج زینی وند - استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه
ابوذر تکش - کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه رازی کرمانشاه

اوحدالدین محمدبن محمدانوری از شاعران بی بدیل فارسی در قرن ششم هجری به شمار می آید. این شاعر برجسته در دو عرصه زبان فارسی وعربی، استادی کم نظیر بوده است. آگاهی او از زبان و ادبیات عربی، تصویری آشکار از داد و ستد ادبی و پیوندهای ریشه دار زبان فارسی و عربی در روزگار شاعر وهمچنین، نشان از چیرگی و تسلط وی بر ادب عربی است. بهره گیری انوری از زبان عربی بیشتر در حوزه قرآن و احادیث وامثال تازی و تاثیرپذیری از برخی شاعران عرب، به ویژه شاعران عصر عباسی دیده می شود. یافته اساسی این پژوهش، چنین است که بازتاب فرهنگ وادب عربی در شعر انوری در دو بعد زیر تحلیل می شود: نخست، مضمون هایی که شاعر به تاثیر پذیری و تقلید از ادیبان عربی سروده است و دوم، مضمون های مشترکی که نتیجه نوآوری شاعر و آزموده های وی در زندگی و از باب توارد خاطر وتناص شعری قابل تفسیر است. محورهای اصلی این پژوهش که در حوزه ادبیات تطبیقی (مکتب فرانسه) نگاشته شده است، عبارتنداز: الف: پیشگفتاری درباره محیط انوری و زمینه های آشنایی او با زبان و ادب عربی. ب: بررسی و تحلیل برخی از مضمون های فرهنگی و ادب عربی در شعر انوری.

انوری، ادب عربی وفارسی، ادبیات تطبیقی.