بررسی تطبیقی جنگ سروده ها در شاهنامه فردوسی و دیوان متنبی علمی - پژوهشی

وجود تبادل دیرینه و بی گسست فرهنگی و ادبی میان دو زبان فارسی و عربی، امری است که ضرورت بررسی تطبیقی پیوندهای موجود میان این دو زبان را در زمینه های گوناگون، گریزناپذیر می نماید. در این بین آثار حماسی و توصیف آوردگاه های نبرد در شعر شاعران این دو زبان از بسامد بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با رویکردی تطبیقی و با هدف مشخص ساختن وجوه اشتراک و افتراق جنگ سروده های فردوسی و متنبی، به بررسی تصویرگری جنگ و مسایل مرتبط با آن در شعر ایشان می پردازد. در ساحت، اشتراکات مواردی چون فضای غبار آلود میدان جنگ، اسب در جنگ سرودها و فراوانی لشکریان و کشته شدگان و در حوزه افتراقات، مسایلی چون ساختار روایی، وصف نبرد روانی در کنار نبرد جسمانی، ترسیم نبرد تن به تن و مدح ممدوح در جنگ سروده ها بررسی شده است. نتایج این جستار حاکی از است که به جهت تاکید ویژه فردوسی بر ابعاد حماسی شعر به عنوان اصلی ترین هدف وی، جنگی سروده های او از تاثیرگذاری و پردازش نیکوتری برخوردار است، این در حالی است که در دیوان متنبی ترسیم میدان نبرد، یکی از اغراض شعری شاعر بوده و غالبا در حکم ابزاری است که در خدمت هدف اصلی، یعنی مدح ممدوح قرار می گیرد

Keywords:

فردوسی , متنبی , شاهنامه , وصف جنگ , ادبیات تطبیقی.