فاطمه بختیاری - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عرب، دانشگاه الزهرا
بتول مشکین فام - دانشیاربخش زبان و ادبیات عرب، دانشگاه الزهرا

بینامتنی نظریه ای ا ست که با آن میتوان میان متن قدیم و جدید ارتباط برقرار کرد و بر غنای اثر ادبی افزود. به این دلیل، این پژوهش در نظر دارد با روش تو صیفی و تحلیلی، اثر بینامتنی دینی را با رویکرد مفهومی مقاومت و با تاکید بر نظریه کری ستوا ، در ا شعار مقاومت محمود درویش، شاعر فل سطینی، و قی صرامینپور، شاعر ایرانی، را مورد بازبینی قرار دهد. بینامتنی حوزه های بسیاری دارداما از آنجا که شاعران مذکور دریافته اند قرآن، کتاب های آ سمانی و شخصیت های دینی، منبع مهمی برای آزادی انسان ها هستند، با استفاده از بینامتنی دینی مردم را به جهاد علیه دشمن دعوت کرده اند، هرچند درویش از منابع یهودی ومسیحی بهصورت نفی متوازی و کلی بیشتر استفاده کرده است و امین پور از نفی متوازی و جزیی بهره بردهاست. بینامتنی در اشعار درویش نسبت به امین پور، وضوح بیشتری دارد.کاربرد بینامتنی دینی در سه حوزه اسلام، مسیحیت و یهود، بیانگر تعامل دو شاعر با این ادیان است واختلاط دینی که درویش و امینپور در اشعار خود به کاربرده اند، امری است که دولتها میتوانند در سایهه آن اختلافات مذهبی خود را کنارگذارند و به نوعی همزیستی مسالمت آمیز دست یابند.

بینامتنی دینی، درویش، امین پور