علی اصغر روان شاد - استادیاربخش زبان و ادبیات عربی، دانشگاه یزد
زهیر عباسی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه یزد

یوسف العظم، شاعر معاصر اردنی 2007 -1931 م و محمود شاهرخی، شاعر معاصر ایرانی 1388 -1306 ش ، به فلسطین و قدس اهتمام داشته و در این زمینه، سرودههایی را از خود به یادگار گذاشته اند. هر دو شاعر، به مدح و ثنای قدس اقدامکرده و آن را با القابی گوناگون و از جمله، قبله نخ ستین، محراب، معبد، مروارید، کوثر و به شت خطابکرده اند. آن دو، با سینه ای اندوه گین، اشغال قدس، آوارگی، کشتار و تنهایی مردم را در این فاجعه ترسیم کرده اند. در این تحقیق که با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است، سعی میشود که با بررسی سروده های یوسف العظم و محمود شاهرخی، جایگاه قدس و چگونگی بازتاب مسایل مربوط به آن، در شعر این دو شاعر تبیین شود. مهمترین یافته های پژوهش، بیانگر این است که هر دو شاعر، با یادآوری قداست و جایگاه معنوی قدس نزد ادیان الهی، ضمن دعوت مردم به مبارزه و مقاومت، آنان را به نصرت الهی و پیروزی نهایی امید میدهند. آن دو، با بهره گیری از الفاظ و معانی قرآن کریم، هم به زیبایی و غنای کلام خود میافزایند و هم اهداف و پیام های خود را به خوبی بیان میکنند.

قدس، یوسف العظم، محمود شاهرخی، ادبیات تطبیقی.