فاطمه فرهودی پور - دانشجوی دکتری دانشگاه پیام نور
مصطفی گرجی - دانشیار دانشگاه پیام نور
بهناز علی پور گسکری - استادیار دانشگاه پیام نور

تمثیل رویا، عنوان گونه ای از تمثیل های داستانی است که برخی فرهنگ های اصطلاحات ادبی به آن پرداخته بخشو اول داستان گل سرخ 13 م را بهعنوان معروفترین نمونه آن در قرون وسطی معر،فی و درباره نمونه های قدیمیتر سکوت کرده اند. اثبات خویشاوندی میان کمدی الهی، دیگر تمثیل رویا در قرون وسطی، با همانندان کهن شرقیاش، فرضیه اولین نمونه بودن داستان گل سرخ را متزلزل کرد و باب مناقشاتی را درباره سرچشمه کهن این نوع ادبی گشود.در این نوشتار، بر آنیم ساختار چندی از روایت های رویاگون به جهان بازپسین را که از داستان گل سرخ قدیمی ترند بررسی و نظر فرهنگ های اصطلاحات ادبی را درباره قدیمی ترین نمونه نوع ادبی تمثیل رویا، اصلاح و بازنگری کنیم. چنین به نظرمیرسد که تعیین خاستگاه واحد برای این نوع روایت پردازی، به نتیجه ای روشن نخواهدرسید و این نوع روایت پردازی، بیش از آنکه گردهبرداری تمدنی از تمدن دیگر باشدبه، تصورات بشر درباره جهان پس از مرگ وابسته است. آثار کهن و برجسته نوع ادبی تمثیل رویا، در زمره متون کلاسیکی هستند که با الگوی ساختاری ریباتق مشابه، بارها در متون پس از خود باززایی شده اند و با تحلیل ساختاری و بررسی کارکردهای تکرارشونده این نوع روایتپردازی، میتوان به ساختار نوع ادبی تمثیل رویا دست یافت.

تمثیل رویا، داستان گل سرخ، ساختار،رمان تشرف.