مطالعه‌ی ساختار پوسته در زیر زاگرس و ایران‌مرکزی با استفاده از روش تحلیل توابع گیرنده‌ی امواج حجمی P

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,178

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

GCI14_220

تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1388

Abstract:

در این مطالعه، از داده‌های به‌دست آمده از 38 ایستگاه موقت زلزله‌شناسی که در سال 2003 به مدت شش ماه(از می تا نوامبر) در ناحیه‌ی زاگرس‌شمالی(از نزدیکی خرم‌آباد تا نزدیکی تهران) در پروفایلی به طول 400~ کیلومتر و با راستای E°63/68N نصب شده‌اند، استفاده شده است. از داده‌های به‌دست آمده برای مطالعه‌ی ساختار پوسته در زیر کمربند برخوردی زاگرس و بخش‌هایی از ایران‌مرکزی به کمک روش تحلیل توابع گیرنده‌ی امواج حجمی P در زیر شبکه‌ی ایستگاه‌ها‌ی نصب شده بهره گرفته‌ایم. با توجه به کیفیت بسیار خوب داده‌های مورد استفاده و قابل مشاهده بودن فازهای تکراری، ما از الگوریتم برانبارش فاز Ps و چندگانه‌های آن، برای به‌دست آوردن نسبت Vp/Vs استفاده کرده‌ایم و صحت نتایج خود را با مهاجرت به عمق فازهای تکراری موهو مورد بررسی قرار داده‌ایم. میانگین این نسبت در زیر ناحیه‌ی زاگرس چین‌خورده‌ی ساده و ناحیه‌ی دگرگونی سنندج-سیرجان به‌ترتیب 1/8 و 1/79 و برای ناحیه‌ی آتشفشانی ارومیه‌دختر به‌همراه بخش‌هایی از ایران‌مرکزی 1/87 محاسبه شده است. میانگین عمقی که در این مطالعه در زیر ناحیه‌ی زاگرس چین‌خورده‌ی ساده به‌دست آمده، 2±45/5 کیلومتر است. در زیر ناحیه‌ی دگرگونی سنندج-سیرجان به‌تدریج بر ضخامت پوسته افزوده می‌شود که بیشترین عمق به‌دست آمده، 2±59 کیلومتر در فاصله‌ی 100~ کیلومتری از راندگی اصلی زاگرس(MZRF) است. ما این ضخیم‌شدگی را مرتبط با راندگی پوسته‌ی ایران‌مرکزی به روی پوسته‌ی عربستان در طول MZRF می‌دانیم. این گسل به‌صورت ناحیه‌ای سرعت‌پائین در نتایج حاصل از روش توابع گیرنده‌ی P مشاهده شده است. میانگین ضخامت پوسته در زیر زون آتشفشانی ارومیه-دختر به‌تدریج کاسته می‌شود و در زیر بلوک ایران‌مرکزی به 2±44 کیلومتر می‌رسد. موهو در زیر ناحیه‌ی زاگرس چین‌خورده دارای شیبی برابر °1 به سمت شمال‌شرق است که این شیب تا حدود °5 در زیر زون سنندج-سیرجان می‌رسد.

Authors

مجتبی راکی

دانشکده ی علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه ی زنجان، ا

ایوب کاویانی

دانشکده ی علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه ی زنجان، ا

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • شکل1) سمت راست: نقشه‌ی زمین شناسی ایران و موقعیت پروفایل ...
  • Agard، P.، Omrani، J.. Jolivet، L. & Mouthereau، F. 2005. ...
  • Anne Paul، Ayoub kaviani، Denis Hatzfeld، Jerome Vergne and Mohammad ...
  • Dehghani، G.A. & Makris، J. 1984. The gravity field and ...
  • Hatzfeld، D.، Tatar، M..Priestley، K. & Gh afory-Ashtyany _ M.، ...
  • Julia, J., C.J. Ammon, R.B. Herrmann, and A.M. Correig, 200. ...
  • Langston، C.A.، 1979. Structure under Mount Raini er.، Washington، inferred ...
  • Ligorria، J.P. & Ammon، C. 1999. Iterative deconvolution of teleseismic ...
  • _ _ R. Mellors, and A. Al-Amr, 1998. Lithospheri seismic ...
  • Snyder، D.B. & Barazangi، M.، 1986. Deep crustal structure and ...
  • St'ocklin، J.، 1968. Structural history and tectonics of Iran: A ...
  • Ricou, L. E., J. Braud, and J. H. Brun. 1977. ...
  • _ _ deformation and plate kinematis in _ GPS measuremens ...
  • Zandt، G. & Ammon، C.) (1995). Continental crust composition constrained ...
  • Zhu L.، Kanamori H، Moho depth variation in southern California ...
  • Zhu, L. P., 200. Crustal structure across the San Andreas ...
  • نمایش کامل مراجع