محمودرضا محمدی - کارشناس ارشد دانشکده ی مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سید مجدالدین میرمحمد حسینی - استاد دانشکده ی مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محسن کارگر - دکتری دانشکده ی مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

ژیوسل یکی از انواع مسلح کننده های سه بعدی خاک است که به لحاظ ساختار سلولی شکل خود، عملکرد مطلوبی از لحاظ افزایش ظرفیت باربری خاک از خود نشان می دهد. در پژوهش حاضر، به منظور مطالعه ی رفتار سیکلی و فراسیکلی پی های نواری واقع بر خاک ماسه ای مسلح شده با ژیوسل، از یک مدل فیزیکی کوچک مقیاس استفاده شده است که چشمه های ژیوسل به کار رفته در آن با استفاده از فقط ماسه و خرده لاستیک و نیز مخلطو خاک ذرات لاستیکی، با شرایط تراکمی کنترل شده پر شده است. نتایج نشان داده اند که در شرایط تراکمی یکسان با جایگزین کردن بخشی از ماسه با خرده های لاستیک با ابعاد بزرگ تر از دانه های ماسه ( با صدرد اختلاط خاص)، کاه شتغییر شکل های خمیری و افزایش تغییر شکل های کشسان ایجاد می شود؛ لذا با در نظر گرفتن شرایط هندسی ژیوسل و درصد اختلاط بهینه، استفاده از مخطلو ماسه خرده لاستیک ( با دانه بندی درشت تر از دانه های خاک)، ضمن بهره مندی از ضایعات لاستیکی، به بهبود رفتار سیکلی، افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست پی های نواری منجر می شود.

ژیوسل، خرده لاستیک، بارگذاری سیکلی، ظرفیت باربری، پی نواری، نشست خمیری، نشست کشسان