سید محمدعلی زمردیان - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شیراز
مصطفی مومن - کارشناس ارشد دانشکده ی مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد استهبان

پدیده ی واگرایی باعث شکل گیری پدیده ی پایینگ یا فرسایش داخلی در سدهای خاکی شده و در نهایت منجر به تخریب آن می شود. گستره ی وسیع خاک های واگرا، همچنین غیراقتصادی بودن جایگزینی منابع قرضه ی واگرا با منابع واگرا، اصلاح خاک های واگرا را ضروری می سازد. از جمله افزودنی های شیمیایی جهت تثبیت خاک واگرا، می توان به نانوسیلیس اشاره کرد. در پژوهش حاضر، از آزمایش فرسایش حفره ( HET ) استفاده و با افزودن نانوسیلیس به نمونه ی خاک واگرا، فرسایش پذیری خاک با در نظر گرفتن دو متغیر زمان عمل آوری در دوره های 1، 7 و 14 روزه و درصد وزنی 1، 2 و 3 درصد نانوسیلیس ارزیابی شده است. طبق نتایج، فرسایش پذیری خاک های واگرا با نانوسیلیس در درصدهای 2 و 3 نسبت به 1%، 2 تا 14 درصد افزایش یافته و با افزایش دوره ی زمانی، باعث عملکرد بهتر نانوسیلیس و افزایش 4 تا 7 درصدی شاخص نرخ فرسایش در خاک های واگرا شده است.

خاک واگرا، نانوسیلیس، فرسایش داخلی، آزمایش فرسایش حفره، زمان عمل آوری