رضا رمضانیان - استادیار دانشکده ی مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمد سعیدی مهرآباد - استاد دانشکده ی مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
امین شهامت نادری - کارشناس ارشد دانشکده ی مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعتی ایران

امروزه یکی از رویکردهای پیشنهاد شده برای کاهش زمان پاسخ در عملیات امدادرسانی سازمان های بشردوستانه استفاده از تفاهم نامه های همکاری برای تامین اقلام حیاتی است. تامین کنندگان در طول افق زمانی تفاهم نامه و در صورت نیاز سازمان امدادی موظف به تحویل اقلام حیاتی هستند. در این مقاله، مدلی برای انتخاب تامین کنندگان اقلام امدادی در قالب قراردادهای همکاری، با توجه به عملکرد زمان تحویل (سرعت عمل) تامین کننده، ارایه شده است. در مثال عددی ارایه شده مقدار تابع هدف نسبت به روش های گذشته افزایش یافته است؛ اما با توجه به دخیل شدن پارامتر زمان تحویل عملکرد مورد انتظار کل سامانه نیز پایدارتر شده است. هدف اصلی پژوهش، انتخاب ترکیب بهینه ی تامین کنندگان و تخصیص اقلام مورد نظر به آنها در سناریوهای مختلف است که این کیفیت در روش ارایه شده بهبود یافته است. برای بررسی عملکرد مدل در داده هایی با مقیاس واقعی مسیله ی انتخاب تامین کنندگان آب آشامیدنی در سطح استان مازندران در زمان بحران تعریف شد.

انتخاب تامین کننده، تفاهم نامه ی همکاری، زنجیره ی تامین بشر دوستانه، عملکرد تحویل