بینامتنیت قرآن در آموزهع های اخلاقی و تعلیمی اخلاق ناصری
عنوان مقاله: بینامتنیت قرآن در آموزهع های اخلاقی و تعلیمی اخلاق ناصری
شناسه ملی مقاله: JR_SLMP-4-1_002
منتشر شده در شماره 1 دوره 4 فصل بهار در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_SLMP-4-1_002
منتشر شده در شماره 1 دوره 4 فصل بهار در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید محمد امیری - دانشیار زبان و ادبیات عرب، گروه ادبیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
شکوه فورجانی زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، گروه ادبیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
خلاصه مقاله:
سید محمد امیری - دانشیار زبان و ادبیات عرب، گروه ادبیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
شکوه فورجانی زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، گروه ادبیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
گنجینه ادب فارسی، مشحون از زیبایی های معنوی است و تجلی مفاهیم و تعلیمات قرآنی در ادبیات از جایگاه ویژه ای برخوردار است. شاعران، سخن سرایان و نویسندگان ادب فارسی، کلام را با آیات نوربخش قرآن کریم و بهره مندی از تعالیم والای الهی پیرایه بسته اند و جوهر دل را با زبور هنر در هم آمخیته با عشق و ارادت به کلام پروردگار، زبان پارسی را غنا و اعتبار بخشیده اند. بینامتنیت یکی از مباحث ساختارگرایی، دستاورد نوین حوزه ادبیات فارسی است که به ب ررسی وجود تشابه و تاثیرپذیری یک متن از متون دیگر می پردازد. این جستار با واکاوی اخلاق ناصری اثر ارزشمند خواجه نصیرالدین طوسی با شیوه تحلیلی و روش نقدی بینامتنی، بازتاب آیات قرآن در این ثر را مورد بررسی قرار داده است و با طبقه بندی ارزش های معنوی، فضایل اخلاقی و رذایل نفسانی نشان می دهد تاثیرپذیری آموزه ها از قرآن در بینامتنیت معنایی و مضمونی از قرآن کریم است و الفاظ و عبارات قرآنی در کلام خواجه به وسعت دیده نمی شود.
کلمات کلیدی: قرآن بینامتنیت، ادب پارسی، اخلاق ناصری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/834477/