نقش مدیریت منابع انسانی در تعالی اخلاق حرفه ای مراکزپژوهشی دینی استان قم

هدف این پژوهش، دستیابی به تاثیر مدیریت منابع انسانی در تعالی اخلاق حرفه ای مراکز پژوهشی دینی استان قم بوده است. سوال اصلی این است که: مدیریت منابع انسانی تا چه حد در تعالی اخلاق حرفه ای در مراکز پژوهشی دینی استان قم موثر است پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل 420 نفر از پژوهشگران و اعضای هییت علمی هشت مرکز پژوهشی دینی استان قم بوده است. حجم نمونه آماری دویست نفر محاسبه شده و ابزار گردآوری، پرسشنامه و پایایی آن 90 درصد محاسبه گردیده است. طبق آزمون به کار رفته (همبستگی پیرسون)، رابطه بین متغیرهای مستقل مدیریت منابع انسانی و کیفیت اخلاق حرفهای معنادار و متغیر پایگاه اجتماعی و کیفیت اخلاق حرفه ای، رابطه معناداری مشاهده نشد. طبق نتایج رگرسیون، متغیر مدیریت منابع انسانی با ضریب 18 به طور مستقیم بر کیفیت اخلاق حرفه ای موثر بوده است. در این تحقیق، یک مدل کلی برای ارزیابی الگوی اخلاق حرفه ای در مراکز پژوهشی دینی استان قم به دست آمد. برخی پیشنهادها در تحقیق حاضر بدین قرارند: نخبه گزینی، تاکید بر صلاحیت شغلی، تخصصی و شایستگی های اخلاقی و اعتقادی توامان در جذب و گزینش، استفاده از آزمون های سنجش شایستگی، سنجش معنویت و هوش بهر هنگام گزینش، لحاظ نمودن شاخص های خود بسندگی، شایستگی و خودشکوفایی در ارزیابی ها و ارتقای کارکنان، تدوین آیین نامه اخلاق حرفه ای، رتبه بندی مراکز پژوهشی براساس اخلاق حرفه ای، بازنگری در قوانین موضوعه مرتبط با پژوهش با رویکرد اخلاق حرفه ای و حقوق معنوی پژوهشگران.

Keywords:

اخلاق , اخلاق حرفه ای , مدیریت منابع انسانی , پایگاه اجتماعی , مراکز پژوهشی