شناخت محتوای قرارداد روانشناختی در اعضای هییت علمی (مورد مطالعه: دانشگاه فردوسی مشهد)

قرارداد روان شناختی که معمولا در مقابل قرارداد رسمی مطرح می گردد – عبارت است از مجموعه باورهایی درباره اینکه کارکنان و سازمان چه چیزی به یکدیگر، عرضه و چه چیزی از یکدیگر دریافت می کنند. پژوهش حاضر در پی شناخت محتوای قراردادهای روان شناختی در اعضای هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با استفاده از راهبرد آمیخته با تقدم مرحله کیفی بر کمی است. در مرحله کیفی با نمونه گیری نظری با چهل نفر از اعضای هییت علمی، مصاحبه های نیمه ساختار یافته صورت گرفت و برای تحلیل آنها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در مرحله کمی، تعهدات به دست آمده با استفاده از مضامین شکل دهنده آنها در قالب پرسشنامه در اختیار نمونه ای 5 300 نفر از اعضای هییت علمی قرار گرفت و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، بررسی شد. داده های این در نهایت، یازده تعهد برای دانشگاه و هفت تعهد برای اعضای هییت علمی ذیل قراردادهای روان شناختی احصاء گردید. نتایج نشان می دهد که رعایت عدالت در برخوردها، ایجاد امنیت شغلی و حمایت و پشتیبانی از اعضای هییت علمی، مهم ترین تعهدات دانشگاه و اعتلای نام دانشگاه، حضور و فعالیت فراتر از تکالیف موظف اداری و بهبود و ارتقای سطح آموزش در دانشگاه، مهم ترین تعهدات اعضا برشمرده شده اند

Keywords:

قرارداد روان شناختی , محتوای قرارداد روان شناختی , تعامل انسان و سازمان , تحلیل مضمون , اعضای هییت علمی