عبدالرضا مدرس زاده - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

دفاع مقدس ملت ایران در مقطعی هشت ساله (67-1359) علاوه بر آثار اجتماعی و اقتصادی وسیاسی و دستاوردهای معنوی – در کنار تخریب بخشی بزرگ از زیرساخت های ایران اسلامی –شکوفایی گونه ای از کارکردهای ادبی ذیل حماسه و بیان احساس را موجب شد که بیش از همه جا درگستره آثار شاعران و نویسندگان معاصر خود را نشان داده است.روشن است که پدیده جنگ – آن هم مقوله دفاع از وطن و ارزش های دینی – موافقان و مخالفان– یا به تعبیری منتقدان – خاص خود را دارد که نتیجه تعاطی افکار و اندیشه ها می تواند مباحثی قابلبحث و پیگیری را پیش آورد.در عرصه شعر و داستان دفاع مقدس با دوگروه نویسندگان و شاعران موافق دفاع و مخالفجنگ روبه رو هستیم که هر کدام از دیدگاه خاص خود بحث را دنبال کرده اند.یکی از نمونه های عینی این نگرش دوگانه، شعر جانباز بانو سیمین بهبهانی و پاسخ کیومرثعباسی قصری به آن است که بازتاب هایی گوناگون در محافل ادبی داشته است. مقاله حاضر این دوشعر را بر اساس موازین ادبی و اصول رعایت متن مرور کرده ایم.تفاوت دیدگاه دو شاعر، زبان خاص زنانه و مردانه دو شعر و نقاط قوت و ضعف هر دو شعربه اختصار نشان داده شده است.

ادب پایداری، سیمین بهبهانی، عباسی قصری، شعر غنایی، شعر زنانه