مهندسی ژنتیک و امنیت غذایی

امنیت غذایی یکی از مهمترین چالش های بشر برای مقابله با تهدیدهای تغییر اقلیم و رشد جمعیت است. سرمایه گذاریدر پژوهش های کشاورزی به ویژه تنوع ژنتیکی، پروژه های توالی یابی کامل ژنگان، شناسایی ژن های مهم زراعی و دیگر نوآوری هایعلمی در زمینه زیست فناوری گیاهی می تواند ابزاری قدرتمند برای مقابله با این چالش در نظر گرفته شود. در طول تاریخ،کشاورزان با گزینش بهترین محصول خود برای کشت سال آتی، ناخودآگاه به بهبود ژنتیک محصول کمک کرده اند. به نژادگرانسنتی نیز با استفاده از دانش ژنتیک به موفقیت هایی در بهبود کمی و کیفی محصول های زراعی دست یافته اند ولی روشهایسنتی به نژادی گیاهان با محدودیت هایی مواجه است. مهندسی ژنتیک ابزاری مکمل، اما قدرتمند است که میتواند جهت رفعاین محدودیت ها به به نژادگران کمک کند و سریع ترین فناوری مورد پذیرش در تاریخ کشاورزی به شمار می آید. پیشرفت های اخیردر مهندسی ژنتیک مانند ظهور و کاربر کریسپر-کس و تلن برای ویرایش ژنگان و ژن درایو، انقلاب جدیدی در تحول هایموجود ایجاد کرده است. این فناوری ها می توانند برای اصلاح موجودها بدون باقی گذاشتن ژن انتقالی (تراژن) در محصول پایانیمورد استفاده قرار گیرند. از اینرو، روش های نظارتی کمتری در کشورهای مختلف در مورد محصول آنها اعمال می شود. از سویدیگر زیست شناسی مصنوعی فرصتی است برای طراحی مسیرهای متابولیکی برای تولید محصول هایی که هرگز پیش از اینوجود نداشته یا تولید نشده است. افزایش تقاضا و بازار برای این محصول ها موفقیت این فناوری های روبه رشد را در تولید موادغذایی و صنعتی در سال های آینده تضمین می کند. در این مقاله، به بررسی این فناوری ها، برنامه های کاربردی آنها برای دستیابیبه امنیت غذایی، رعایت ایمنی زیستی، چشم اندازهای آینده و چالش های پیشرو خواهیم پرداخت.

Keywords:

تغییرهای اقلیمی و رشد جمعیت , زیست شناسی مصنوعی , زیست فناوری , محصول های تراریخت , ویرایش ژنگانی