مهران فرامرزی - پژوهشگر دکتری گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران. ایران
حمیدرضا ابراهیمی - عضو هییت علمی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران
ناصر براتی - دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین

زمین به عنوان کالای غیرقابل بازتولید دارای ارزش غیرقابل انکاری است. یکی از اقدامات مهم شهرسازی که به واقعشهرسازی عملی نامیده می شود، تفکیک اراضی شهری است. آیا با مطالعه تجارب بافت های مسکونی سنتی در ایران وتجارب جهان در کوی های مسکونی جدید می توان الگویی بهینه از تفکیک اراضی به خصوص الگوی تفکیکی شطرنجیطراحی کرد روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی-تطبیقی است. هدف اصلی این پژوهش ارایه الگویی بهینه از تفکیکاراضی شهری و مدل مفهومی-عملیاتی جدید براساس تحلیل الگوهای تفکیک اراضی در جهان و ایران و مولفه های اصلیتاثیرگذار بر آنها است. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد، الگوهای تفکیک اراضی شطرنجی که به صورت مکرر ورایج در توسعه های جدید مسکونی به کار می روند، خود سبب ایجاد مسایل عمده شده اند و مدل جدید ارایه شده می تواندجایگزین این الگو شود.

بافت مسکونی، تفکیک، زنجان، شهرسازی