فرهنگ مظفر - دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
احمدرضا اخوت - دانشکده علوم پایه، دانشگاه تهران
عاطفه پورصالحی - پژوهشگر دکتری پژوهش هنر، دانشگاه هنر اصفهان

بیان مسیله : تحسی نکردن زیبایی، واکنشی است طبیعی که در مواجهه با زیبایی بروز می کند. ابراز اینواکنش نیز دارای اثراتی است بر سایر افراد، به گونه ای که توجه دیگران را به سمت زیبایی معطوف می کند.لذا به نظر می رسد ضرورت مطالعه در باب تحسی نکردن زیبایی در فضای هنر و توجه به زیبایی حقیقیدر فضای معرفتی و قرآنی، به عنوان بحثی میان رشته ای قابل توجه باشد. در واقع این مقاله، تلاش کوچکیاست برای کاربردی کردن مباحث معرفتی به شکل فرآیندی که ضرورت نگارش این مقاله بوده است.هدف : در واقع این مقاله، تلاش کوچکی است در مسیر کاربرد یکردن معارف و مبانی اعتقادی در فضایهنری و تبدیل مفاهیم به مدل های قابل اجرا در این عرصه که با بهره گیری از کلام قرآن انجام شده است.روش تحقیق : نتایج حاصله با روش استدلال قیاسی تام در کلام قرآن مجید (جامعه آماری محدود) بهدست آمده است. به اینگونه که حمدهای قرآن احصا شده و بر اساس مرتبه ای از حسن که تحسین شده،دسته بندی و نهایتا با تحلیل و جمع بندی جدول، دستاورد مطالعه به دست آمده است.نتیجه گیری : دستیابی به پنج گروه کلی به عنوان پنج مدل تحسی نکردن مراتب زیبایی از قرآن و بیانروش های القایی قابل استفاده برای هنرمند جهت اثرگذاری بر مخاطب و به تحسین واداشتن او در مواجههبا زیبایی متجلی شده در اثر هنری دستاوردهای این مقاله است.

تحسین، زیبایی، حمد