نشانه شناسی مراسم آیینی پیر شالیار در منظر فرهنگی هورامان

مقدمه : مقاله حاضر، پژوهشی میدانی و کتابخانه ای است که به معرفی و بازسازی معنایی مراسم آیینی پیرشالیار در منظر فرهنگی هورامان از توابع شهرستان سروآباد واقع در استان کردستان، از منظر نشانه شناسیمی پردازد. موضوع مهم در نشانه شناسی، بحث تولید معنا و چگونگی معنادارشدن جهان توسط نظامنشانه هاست. معنا، مفهومی است که یک نشانه بیانگر آن است.بیان مسیله : در این میان، رسوم، سنت ها و آیین های کهن، ب هعنوان نشانه/ بازنمودی فرهنگی از اندیشهو تفکر انسانی، با منشی نمادین، تفسیری از جهان و جهان بینی انسان ارایه می دهند که در جهان معاصر،به واسطه سیطره ارتباطات مجازی، درحال فراموشی هستند و امکان بهره برداری از آن ها در ابعاد گوناگونتوسعه درحال نابودی است.هدف : بر این اساس، هدف عمده این بررسی، کشف و تدوین دلالت های معنایی مراسم آیینی پیر شالیار ونظام معنایی حاصل از نشانه/ بازنمونه ای نمادین آن است تا به واسطه آن بتوان گام هایی در جهت تسهیلتبادلات فرهنگی و فراهم کردن زمینه های توسعه در این منطقه برداشت.روش تحقیق : بدین منظور، پژوهش حاضر، در قالب یک روش کیفی، برای گردآوری اطلاعات از روشمردم نگاری و اسنادی و برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی گردآوری شده، از روش نشانه شناسی بهره می برد. نتیجه گیری : بخش پایانی این مقاله نشان می دهد که مراسم پیر شالیار، نشانه ای نمادین از باور قومی وجمعی مردم در منظر فرهنگی هورامان است که سطح جدیدی از معانی ضمنی را در برابر مخاطب نشانمی دهد. همچنین، این مراسم از منظر نشانه شناختی، طرح قابل تاویلی از یک آیین عرفانی را روایت می کندکه خداپرستی مردم این دیار را در یک انسجام و پیوستگی اجتماعی در منظر فرهنگی هورامان به عینیتمی رساند.

Keywords:

نشانه شناسی , معنا , روابط همنشینی و جانشینی , مراسم پیر شالیار , منظر فرهنگی هورامان