نجادعلی الماسی - استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
عاصف حمداللهی - دانشجور دکترای حقوق خصوصی دانشگاه قم
محسن رجایی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه علامه طباطبایی (ره)

استفاده از رحم جایگزین به شکلی که در آن صاحب رحم (مادر جانشینن) وابستگیتکوینی (از طریق تخمک با طفل ندارد و تنها جنینن زوج دیگری را در رحم خودپرورش می دهد و به دنیا می آورد، به منزله یکی ا روش های جدید کمک باروری،علاقه بسیاری از زوجنن نابارور را در ایران جلب کرده است. در اینکه از نظر عرفی،حقوقی و فقهی، مادر، کدام یک از این دو نفر است استدلال های مخالف و موافقیمطرح شده است. لکن در این مقاله اثبات شده است که در حالت استفاده از رحیمجایگزین، مادر جانشنن با وجود آنکه از نظر حمل و زایمان، با طفل ارتباط طبیعیدارد لکن نمی توان پرورش جننن در رحم زن و تولد از او را منشا امر اعتباری دانست.در اینکه آیا می توان به کمک وحدت ملاک نشر حرمت در رضاع، حکم قرابترضاعی را به مورد بحث جریان داد مسیله اخلاقی است. هر چند از لحاظ وجدانی واخلاقی، حکم به عدم تحقق قرابت، قابل قبول ننست لکن از نظر متد اصولی، این امرموجه به نظر می رسد.

قرابت، مادر جانشنن، رحم جایگزین، رضاع، ناباوری