درنگی در انتقال خون آلوده از دیدگاه فقه جزایی

آسیب رساندن به تمامیت جسمانی یا معنوی اشخاص، در شرایط خاصی، پیامدهای مدنی و گاه کیفری می تواند درپیداشته باشد. امروزه با تحولات علمی، مصادیق تازه ای از این نوع خسارت ها آشکار شده که در گذشته وجود نداشتهاست؛ یکی از این مصادیق، آلوده کردن دیگری با خون آلوده است. هم ا کنون بسیاری از خطرناک ترین و مهلک ترینبیما ری ها با این روش منتقل می شوند. نظر به اینکه گونه هایی از این موضوع، جنبه های کیفری و جرم شناختی دارند،این نوشتار با رویکرد کیفری تدوی ن شده است. بنابراین، پرسش اصلی مقاله این است: احکام تکلیفی و وضعی، و نیزحدود مسیولیت کیفری فرد انتقال دهنده چیست براساس دستاوردهای این تحقیق، انتقال عمدی خون آلوده به خود یا دیگری، بدون غرض عقلایی، حرام است.ازنظر مسیولیت کیفری نیز چنانچه این انتقال به آسیب و فوت انتقال گیرنده منجر شود، مرتکب، مستحق مجازاتیاست که براساس شرایط، متفاوت خواهد بود؛ درحالی که انتقال غیرعمدی، تنها مستلزم پرداخت خسارت (دیه یا ارش وهزینه های درمان) است.

Keywords:

مسیولیت کیفری , خون آلوده , تسبیب و مباشرت , فقه جزایی , انتقال بیماری